Άνθη στα δύσκολα....

.
. Όταν μέσα στ΄αγκάθια ανθίζουν τέτοια λουλούδια που σ΄αφήνουν άφωνο,
. όταν για πολύ καιρό, πίσω από την σιωπή και την ακινησία τους κρύβεται και προετοιμάζεται να ξεπροβάλει πάλι η ομορφιά,


. όταν αυτοί οι αγκαθωτοί κάκτοι μένουν για καιρό βαρείς, ακίνητοι, απειλητικοί, μόνο και μόνο για να εκραγούν ξαφνικά μ' αυτόν τον καταπληκτικό τρόπο που πάντα, κάθε φορά που το βλέπεις σε μαγεύει,

. δεν μπορεί παρά να ελπίζουμε οτι πίσω από την σκοτεινιά και την μιζέρια που κάποιοι με το ζόρι θέλουν να επιβάλλουν ώστε να κυριαρχήσουν στην ζωή μας, κάπου προετοιμάζεται το Φώς !

. Οτι κάποιοι δουλεύουν γι αυτό. Οτι σε κάθε επί μέρους χώρο, αυτό το φώς κάποιοι το κρατάνε φυλαγμένο σε σπίθες, σε μικρές μοναχικές φωτιές που, κάπου, κάποτε, θα αρχίσουν σιγά σιγά να ενώνονται για να το απλώσουν παντού !

. Οτι εξακολουθούν να δουλεύουν σκληρά και πολλές φορές μόνοι. Δίπλα στην απαισιοδοξία βλέπουν και την θετική πλευρά, δίπλα στην κρίση βλέπουν και τις ευκαιρίες, αλλά πάντα γνωρίζουν οτι η ζωή δεν χαρίζεται, κατακτιέται.

. Πού αγνοούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα επί παραγγελία δελτία τών οκτώ που προσπαθούν να προωθήσουν τον πανικό, το άγχος, την εγκατάλειψη, την μοναξιά, την μιζέρια. Τα δελτία πού δεν υπάρχει κανένα γεγονός που να μην υπερτονίζουν την πιό απαισιόδοξη πλευρά του. Τα ΜΜΕ πού δεν υπάρχει αισιόδοξο γεγονός που δεν το υποβιβάζουν ή και που το θάβουν.
. Κάποιοι που δεν έχουν βουλιάξει στην γκρίνια, την μεμψιμοιρία, τις καταγγελίες και την αντίδραση πρός κάθε προσπάθεια που έχει ή νομίζουν πώς έχει κόστος.
. Πού όμως δεν ζούν στον κόσμο τους, που βλέπουν αλλά και αναγνωρίζουν την Κρίση. Οικονομική, Κοινωνική, Αξιών, Παιδείας, όμως με τον τρόπο του ο καθένας, προσπαθούν να την ξεπεράσουν μοιράζοντας κουράγιο και στούς υπόλοιπους.
. Υπάρχουν και στα ιστολόγια τέτοιοι άνθρωποι, και τούς χρωστάμε αυτό το φώς και πολλές ανάσες ελπίδας και αισιοδοξίας !


. Εγώ τουλάχιστον τούς χρωστάω ! Όταν κάποιες φορές μ' αγγίζει η απαισιοδοξία, ακουμπώ σ' αυτούς για λίγο και ξαναγίνομαι αισιόδοξος....Τούς περισσότερους δεν τούς ξέρω. Μπορεί και να μην έχω γράψει ούτε δυό γραμμές στο ιστολόγιό τους....
. Στην Θαλασσένια, τη logia, το Ξωτικό, τον Τσαλαπετεινό, την ανεμόμυλο, τη Margo, την Τσαούσα, το Fractal, την Φοράδα, το ελληνάκι, το "your painted smile", τον Πολίτη, κι άλλους πολλούς. Πού είναι πολλοί πιά, γιατί η ζωή συνεχίζεται.....
. Σ' αυτούς τούς ανθρώπους που τούς χρωστάμε....

"...Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες : Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω...."
. "Ασκητική" Νίκος Καζαντζάκης

Αμαρυλλίς

.
. Δίπλα στα κύματα τής θάλασσας, παρέα με τον ήχο τους, κρατείστε κι αυτές τις εικόνες από τις αμαρυλλίδες. Ακούραστες, με πείσμα, μέσα στην άμμο προχωρούν τίς ρίζες τους, τεντώνουν στον αέρα τα φύλλα τους για νερό και ήλιο. Γιατί έχουν στόχο και σκοπό να φτιάξουν αυτά τα άνθη, και μετά τον καρπό για την αναπαραγωγή τους. . Εμείς ; Χύμα, παραδομένοι στη ευκολία και την φυγοπονία. Εύκολη γκρίνια και πάντα φταίνε οι άλλοι. Αναζήτηση τής ευκολίας στην ζωή, πάση θυσία.
. Εύκολα να βγάλουμε τα πρός το ζήν, τα ροδάκινα θα τα μαζέψουν οι Αλβανοί, τις φράουλες οι Πακιστανοί, τα ψάρια οι Φιλιππινέζοι.

. Εμείς είμαστε ο περιούσιος λαός ! Στά καφέ, επενδυτές ( χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, αποδείξεις ). Εισοδηματίες ( χωρίς απόδοση ΦΠΑ ή φόρων ). Εις Υγείαν τών κορόϊδων !
. Κι η ελπίδα μας πιά, θα είναι αυτό που είπε ο Hawkins ! Ότι για να σωθεί η Ανθρωπότητα, πρέπει να φύγει στο Διάστημα ( ! ). Και φυσικά δεν θα πάμε εκεί όλοι ! Εκεί λοιπόν καταντήσαμε...
. Να αφήνουμε τον Παράδεισο όπου κατοικούμε να γίνει Κόλαση με την απληστία μας, και να αναζητούμε άλλα μέρη να τα κάνουμε κι αυτά όπως και τη Γή... που ακόμα είναι Παράδεισος όταν έχουμε μάτια να δούμε, αυτιά να ακούσουμε, καρδιά για να αγαπήσουμε....

Υ.Γ. 12/8 : Κι όπως μιά φίλη συμπλήρωσε : " και χέρια για να την ξανακάνουμε Παράδεισο ! "

Άλικο κόκκινο για την logia ( No 2 )

. Κάποτε θα έρθει ο καιρός τής σοδειάς !

. Κι ό, τι κάποτε ήταν λουλούδι κι ελπίδα, θα μεταμορφωθεί σε έναν αστραφτερό καρπό με άλικο κόκκινο χρώμα, γεμάτο χυμούς καλοκαιρινούς.

. Γι αυτό σκαλίσαμε, λιπάναμε, ποτίσαμε, κλαδέψαμε, ελαφρώσαμε ή υποστηρίξαμε τα βαρυφορτωμένα κλαδιά.

. Για να γίνει το δέντρο σχεδόν κόκκινο από τούς αστραφτερούς καρπούς του.

. Γι αυτήν την μεταμόρφωση. Που την βοηθήσαμε κι εμείς !

. Κι αυτή η ικανοποίηση μάς γεμίζει ακόμη κι αν δεν δοκιμάσουμε ούτε ένα καρπό !

. Επειδή για λίγο, σε ένα μικρό μέρος τής Γής γίναμε Δημιουργοί, ή έστω, βοηθήσαμε στην δημιουργία Σοδειάς.

. Κάποτε βρέχει και φοβόμαστε πως δεν θα δέσει καρπό. Άλλοτε πέφτει χαλάζι ή κάνει παγωνιά και απογοητευόμαστε μήπως θα πάνε όλοι οι κόποι μας χαμένοι.

. Μα ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ...

. Και κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται, κι είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι, πιό έμπειροι, σοφότεροι, ώστε να τα βγάλουμε πέρα...

. Με αφορμή μιά αφιέρωση τού Ξωτικού στην Νέλλη.

. Διπλασιάζω εκείνη την αφιέρωση με άλικους καρπούς κερασιάς, δίπλα στις άλικες αμαρυλλίδες τού ξωτικού.

. αφιερωμένο στην Νέλλη και το Ξωτικό !

Και μαζί έναν στίχο τού Τάσου Λειβαδίτη :

"... ώ απεραντοσύνη δεν θα σε γνωρίσουμε ποτέ,

όμως εσύ είσαι που δίνεις αυτή τη μυστική μαγεία

στις χαμένες εξεγέρσεις μας."

"τύψεις" για τον Μάνο Χατζιδάκι

.
. Πρίν δεκαέξη χρόνια τελείωσε η βόλτα τού Μάνου Χατζιδάκι στην γειτονιά αυτή τών συντριμμένων Ονείρων.


. Mιά γειτονιά που κάποτε έκανε όνειρα. Πού από τα ξερόβραχά της, τα νησιά και τούς λιγοστούς κάμπους της τροφοδοτούσε, πάνω από το ποσοστό που τής αναλογούσε, και τον υπόλοιπο κόσμο. Με
. ταινίες ( σκηνοθέτες αλλά και ηθοποιούς ! ) :
- Κακογιάνης, Καζάν, Παξινού, Κούν, Διαμαντίδου,
. Ζωγραφική :
- Βυζάντιο, Μόραλη, Τσαρούχη, Γκίκα,
. Μουσική :
- Μητρόπουλο, Κάλλας, Ξενάκη, Αντωνίου, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, μέχρι και ...AfroditesChild αλλά και Vagellis
. Αρχιτεκτονική :
- Κωνσταντινίδη, Πικιώνη, Βαλσαμάκη, Δοξιάδη,
. Λογοτεχνία :
- Κόντογλου, Θεοτοκά, Καζαντζάκη, Σαμαράκη,
. Μόδα ( ! ) :
-Τσεκλένη, Γαλάνη,
. Ποίηση :
. Εγγονόπουλο, Εμπειρίκο, Ρίτσο, Σεφέρη, Σαχτούρη, Ελύτη, Μ. Αναγνωστάκη,
καί πόσους άλλους.

. Έζησε τη νειότη του την εποχή τής Κατοχής, μεγάλωσε στον Εμφύλιο, και ονειρεύτηκε, μαζί με πολλούς άλλους, μιά άλλη Ελλάδα που έδειχνε οτι τότε ξεπηδούσε, γιατί είχε όλες τις δυνατότητες. Τα όνειρα αυτά αρχικά συνέτριψε η Αποστασία Νόβα - Μητσοτάκη, στην συνέχεια το 1967 η Χούντα τών ανεγκεφάλων στρατιωτικών, και τέλος, η παντοκρατορία τών εξ ίσου ανεγκεφάλων συνδικαλιστών και μεσαίων στελεχών τών κομμάτων ( όλων τών κομμάτων ! ), που δεν έβλεπαν πέρα από το μικρό ατομικό κέρδος και συμφέρον τους.
. Έφυγε μιά εποχή που δεν άφηνε παρά ελάχιστες χαραμάδες φωτός μέσα σε απελπιστική σκοτεινιά...
. Πέρα από την Μουσική του, άφησε πολλά κείμενα ( ωρισμένα προφητικά ! ) για τις συμπεριφορές μιάς κοινωνίας κοντόφθαλμων, μικρόνοων ατόμων, Ιδιωτών, που έχουν απεμπολήσει την ιδιότητα τού Πολίτη, προκειμένου να κερδίσουν τρείς αργίες, δύο επιδόματα, και δικαίωμα στα κάτω από το τραπέζι έξτρα έσοδα.

. Σαν τις "τύψεις" που τραγουδά ο ίδιος σε στίχους Χριστιανόπουλου, ( μιά σπαρακτική στιγμή Ποίησης και Μουσικής ), και μιά δικηά μας τύψη, που τέτοιοι άνθρωποι φύγανε χωρίς να καταφέρουμε σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό τού πληθυσμού μας, να κοινωνήσουμε το έργο τους, και τρέχουμε τώρα, εκ τών υστέρων, σε ανούσια ίσως αφιερώματα...

Υ.Γ. Δέστε και εδώ : Roadartist, protagon

Γενοκτονία Ελλήνων τού Πόντου. Ημέρα μνήμης 19 Μάη

.
. Και τότε, και τώρα, οι " σύμμαχοι " παρακολουθούν από μακρυά. Αδιάφοροι. Ψυχροί. Μετρώντας τα πιθανά μελλοντικά κέρδη τους. Παρακολουθούν τον ξεσπιτωμό ενός λαού και στην συνέχεια την γενοκτονία του με τα ( Γερμανικής έμπνευσης ) τάγματα εργασίας μέχρις θανάτου.
. Κι αργότερα η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Ιωνία. Οι σύμμαχοι είναι κι εκεί. Παρακολουθούν και μετράνε κέρδη κι εξελίξεις. Τότε από τα καράβια τους έξω από την Σμύρνη, τώρα από τις οθόνες τους.



. Κι όχι μόνο παρακολουθούν. Ποντάρουν για να κερδίσουν από την πτώση. Κι ακόμα χειρότερα· προωθούν αυτήν την πτώση για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Στο χρηματιστήριο τώρα, στις αγορές για ένα κομμάτι ψωμί αργότερα τού πλούτου, τής γής, τής χώρας μας ολόκληρης.
. Και τότε, και τώρα όπως είπε ο Μακρυγιάννης : " Ότι η τύχη μάς έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούν. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά ".

. Για να γίνουμε όμως πάλι αυτή η " μαγιά ", θέλει δουλειά. Πρώτα μέσα μας. Μετά να αισθανθούμε οτι είμαστε κοινωνία, πολίτες και όχι συμφεροντολόγοι ιδιώτες.

Μουσική εξόδου. ( για την ώρα )

. Όσο δεν φαίνεται έξοδος από την "Κρίση" ( ! ). Όσο μερικοί με κλειστά τα αυτιά και νεκρό το μυαλό θα χτυπάνε επίμονα το κεφάλι στον τοίχο, όσο άλλοι θα κοιτάνε να αρπάξουνε για "να έχουν" στις δύσκολες ώρες, κάποιοι θα είναι πίσω, θα αναλύουν, θα ακούνε, θα ψάχνουν, θα βρίσκουν κι άλλους σε κάθε γωνιά τής Ελλάδας, και ψύχραιμα θα ετοιμάζουν το φώς για να βγούμε από τα σκοτάδια.

. Κι είναι πολλοί. Υπάρχουν πολλά ιστολόγια που παραμένουν μικροί φάροι μεσα στην νύχτα και τούς ευχαριστώ. Τούς ευχαριστώ για το κουράγιο που δίνουν σ' όλους μας.
. Που μάς βοηθάνε να πιστέψουμε οτι δεν χάθηκε η ψυχραιμία, δεν χάθηκε η Σκέψη σ' αυτόν τον τόπο. Σύντομα θα προσπαθήσω να τούς αναφέρω σε ένα κατάλογο. Κάποιους τούς βλέπετε ήδη στην στήλη δεξιά από τις αναρτήσεις, μεταξύ άλλων.

. Σ' αυτούς, στούς άγνωστους φίλους, και για να τούς ευχαριστήσω για την ήρεμη ματιά τους σε αυτήν την εποχή πού πολλοί χάνονται στα νέφη τού πανικού, τής τυφλής και αδιέξοδης οργής, τού φανατισμού, τών προσωπικών αδιεξόδων τους που μεταφράζονται σε τάχα μου "πολιτική" έκφραση και εύκολη κριτική, που καταλήγουν για τις τρείς ψυχρές δολοφονίες να ρίχνουν την ευθύνη στην ...πυρασφάλεια ( ! ),

εγώ, σ' αυτούς τούς άγνωστους φίλους και αφού δεν έχω άλλη έξοδο να δείξω,

. Exit Music (for a film ). Aπό τον Brad Meldau

κοινωνία θεατών.

.
. Μιά αδέσποτη βόμβα. Που τοποθέτησαν είτε η λ ί θ ι ο ι που παίζουν τούς "επαναστάτες", είτε χειραγωγούμενοι προβοκάτορες με σκοπούς άγνωστους.
. Ένας αθώος νεκρός, 15 χρονών ( σαν τον Αλέξη έτσι "επαναστάτες" ; κι ακόμη πιό αθώος... ), μία αθώα, τυφλή από τα 11 της και για όλη πιά την ζωή της, από την ίδια βόμβα. Δύο αδέρφια.
. Μιά μάνα, για την οποία δεν έχω λόγια να γράψω τίποτε. Και κανείς ηλίθιος "κοινωνικός επαναστάτης" δεν μπορεί να τής εξηγήσει τίποτε.
. Και μιά κοινωνία...( κοινωνία τρόπος τού λέγειν )...


. Και από το άρθρο τού Λουκά Βελιδάκη στο tvx που ακολουθεί, επισημαίνω :
. "...Μία διχασμένη, αδιάφορη και σε κρίση κοινωνία. Με ανθρώπους που έχουν απεμπολήσει το δικαίωμα του πολίτη, που πιτσιλίζουν αλλήλους με τα λασπόνερα της διαφθοράς, που ασπάζονται το δόγμα «ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν», βουτηγμένοι στην αγένεια του απόκοσμου ατομοκεντρισμού τους- νταήδες της πεντάρας, κοινωνικά απροσάρμοστους, πνευματικά λίγους."
. Διαβάστε όλο το άρθρο :
" Ζούμε σε μία χώρα που ποτέ δεν πρόκειται να ισχύσει η φράση «τα είδαμε όλα»- μία χώρα που βιώνει περισσότερο χάος από όσο μπορεί να καταναλώσει. Μία βαθιά άρρωστη χώρα, που αφειδώλευτα προσφέρει μαύρες ειδήσεις, χωμένη στο καβούκι της- χώρα σε κρίση.

Εκεί όπου οι βόμβες ενίοτε σκοτώνουν της Γης τους κολασμένους και όχι μόνο... τους κάδους απορριμμάτων. 15χρονος αφγανός πρόσφυγας νεκρός. Η αδερφή του, 11 ετών, τυφλή. Η μάνα τους, ρακοσυλλέκτης σε μία διεφθαρμένη δυτική χώρα, είδε τα παιδιά της να ματώνουν στην Αθήνα και όχι στο Αφγανιστάν- απ’ όπου έφυγε για να τα προστατεύσει από τις βόμβες.

Μία βαθιά αρρωστημένη κοινωνία από τα πάνω ως τα κάτω, έχει μάθει να ανέχεται, να κουκουλώνει, να χώνεται στη λήθη, να αποχαλινώνεται με την ατιμωρησία και στο τέλος να αποχαυνώνεται με πολιτικαντισμούς και (ιδεολογικές…) μπούρδες.

Πέθανε ένας 15χρονος κολασμένος γιατί ήταν δίπλα μας και δεν τον βλέπαμε, διαμελίστηκε το κορμί του γιατί κάποιοι κτήνη έβαλαν βόμβα. Διότι ως κοινωνία ξεπεράσαμε τον πάτο, ξύνουμε την επιφάνεια για να βουτήξουμε πιο βαθιά στο βόρβορο.

Όσο κι αν μοιάζει ως αδόκητος χαμός, ήταν προσχεδιασμένος από τα πράγματα. Το σκηνικό στήθηκε σε μία περιοχή σε παρακμή, ένα γκέτο μοντέρνων αθλίων, μία ζώνη εγκληματικότητας (πασίγνωστη σε όλους) κάτω από τη μύτη της ΕΛ.ΑΣ.

Είχε ως θύματα ζωντανούς- νεκρούς, που από νωρίς τους σκότωσαν την αξιοπρέπεια, τους απαγόρευσαν να είναι άνθρωποι- και έτσι αναζητούσαν μοίρα και τροφή στα απορρίμματα μίας αφιλόξενης πόλης. Και ως θύτες ανεγκέφαλους που παίζουν με βόμβες επικαλούμενοι ιδεολογίες (από όποια ακραία απόχρωση ή αφετηρία), φαιές «επαναστάσεις», «πολιτικά» παραληρήματα- με αλαζονική βεβαιότητα για το «ασφαλές» της δράσης τους, σχετική σιγουριά της ατιμωρησίας και της κοινωνικής ανοχής/αδιαφορίας.

Σε δεύτερο (και αβανταδόρικο) ρόλο, πολιτικάντηδες ανίκανους, αμετροεπείς, καρικατούρες, που παίζουν θέατρο εκφράζοντας αποτροπιασμό- που δηλώνουν ότι δεν θα ανεχθούν (αυτά που έχουν ήδη συμβεί…). Που ενώ έχουν τόσα συμβάντα ως παραδείγματα δράσης, βρίσκουν «λύση» στην επικοινωνιακή τακτική και στο θέαμα. Ένας πολιτικός κόσμος που αντί να δει το πρόβλημα, απαντά με υποσχετικά κλισέ, ψηφοθηρεί, κολλάει στο δέντρο του «εγώ», χάνοντας τη μεγάλη εικόνα: το δάσος με τους ανθρώπους που κάποια μαύρη μοίρα έκανε πρόσφυγες.

Σε ρόλο κράχτη, τους δημοσιογράφους- άκριτους παπαγαλίζοντες: από τα τσιράκια της Ασφάλειας μέχρι αυτούς που ανακυκλώνουν κάθε τρομοκρατική-«ιδεολογική» παραζάλη για να πουλήσουν, να δημιουργήσουν κλίμα και να καλλιεργήσουν το έδαφος για… ατέρμονη κουβέντα και μόνο.

Και για θεατές, μία διχασμένη, αδιάφορη και σε κρίση κοινωνία. Με ανθρώπους που έχουν απεμπολήσει το δικαίωμα του πολίτη, που πιτσιλίζουν αλλήλους με τα λασπόνερα της διαφθοράς, που ασπάζονται το δόγμα «ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν», βουτηγμένοι στην αγένεια του απόκοσμου ατομοκεντρισμού τους- νταήδες της πεντάρας, κοινωνικά απροσάρμοστους, πνευματικά λίγους. Και πάντα με άποψη (εννοείται με ιδεολογικό επίχρισμα!) και μίσος για όσα δεν καταλαβαίνουν.

Αυτό είναι και μόνο. Όλα τα άλλα ανήκουν στη σφαίρα της ντροπής. Και όποιος έχει έστω ψήγματα ανθρωπιάς μέσα του καλό θα ήταν να βουρκώσει για αυτό τον τόσο τραγικό θάνατο.

ΥΓ: Ζούμε άραγε τους τελευταίους σπασμούς του κτήνους; Η λογική απαντά θετικά. Η παράλογη Ελλάδα μας δίνει το δικαίωμα να φοβόμαστε και για άλλα, χειρότερα. "

Το κείμενο από το tvx
Το έργο ζωγραφικής είναι τού Κώστα Λαχά.

Υ.Γ. Και βέβαια δεν χρειαζόταν να υπάρχει ένα θύμα, για να αποδειχθεί πόσο ηλίθιο είναι να βάζεις βόμβα στην ...πλουτοκρατία και μετά να ειδοποιείς την Αστυνομία να την μαζέψει ! ! !

Ημέρα τής Ποίησης

.
...και Εαρινή Ισημερία.
Ποίηση - Άνοιξη - Ζωή. ή Άνοιξη - Ποίηση - Ζωή


. Αυτή την εποχή, αυτές τις μέρες, η ημέρα τής Ποίησης, μιά μέρα σαν όλες τις άλλες, να σηματοδοτήσει στην ζωή μας την Ποίηση· όχι μόνο την Μούσα, αλλά το Ποιείν, το Δημιουργείν, σε πεισματική κόντρα με την Αδράνεια, τον εφησυχασμό, την μιζέρια, τον, με πράξεις και παραλείψεις ευτελισμό τής Ζωής μας και την καταστροφή τού Κόσμου μας ( τόσο τού μεγάλου, τής Γής, αλλά κα τού μικρού τού Μέγα, μέσα μας ).

. Να ξυπνήσει μέσα μας η ανάγκη να φτιάξουμε αυτόν τον κόσμο που τον καταντήσαμε ...έτσι ! Που τον καταντήσαμε έτσι όλοι μας. Όλοι μας ! Με το δικό του μερίδιο ο καθένας !

. Η Μέρα τής Ποίησης να είναι η αρχή να γίνουμε Ποιητές, δηλαδή Δημιουργοί τής καθημερινότητάς μας. Κανέναν άλλο δεν έχουμε εξουσιοδοτήσει να φτιάξει την μέρα, τον μήνα μας, την ζωή μας. Έ ; Ή μήπως έχουμε αφήσει την ζωή μας στα χέρια άλλων, βολευτήκαμε και δεν καταλάβαμε πώς φτάσαμε ως εδώ ;

. Η μέρα σήμερα, κι όλες οι μέρες από δώ κι εμπρός, στούς Ποιητές τής Ζωής τους, στον καθένα μας !

" ... Γατί η Ποίηση αρχίζει από εκεί που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος. Είναι η λήξη μιάς ζωής και η έναρξη μιάς άλλης, που είναι η ίδια με την πρώτη αλλά που πάει πολύ βαθιά, ως το ακρότατο σημείο που μπόρεσε να ανιχνεύσει η ψυχή, στα σύνορα τών αντιθέτων, εκεί που ο Ήλιος κι ο Άδης αγγίζονται. Η ατελεύτητη πορεία πρός το φώς το Φυσικό που είναι ο Λόγος, και το φώς το Άκτιστο που είναι ο Θεός. Γι αυτό γράφω." ...


Κι ας τό έχω ξαναγράψει, είναι ένα πολύ αγαπημενο μου κείμενο τού Οδυσσέα Ελύτη και είχε ξανά την θέση του εδώ.

Υ.Γ. Και κάποιες περισσότερο ή, αν νομίζετε, και λιγότερο σχετικές παραπομπές για το Ποιείν επι τέλους : βλέμμα, Medium.gr, greek rider, radicaldesire, ωρε τι με λές, Έναρθρη Κραυγή, Homo Sapiens, θέλω να πώ

Οδυσσέας Ελύτης.

. "Μονόγραμμα"

αφήστε το να ξετυλίγεται στον ανοιξιάτικο αέρα, και ακούστε το...



. Ο Ελύτης μέσα μας. Εσωτερικά να ηχεί και να μας γλυκαίνει, να μάς μετουσιώνει, να μάς μπολιάζει ξανά με το Αίσθημα, την Αγάπη, την Αγάπη για την Ζωή. Οι λέξεις του, η μιά μετά την άλλη δονούν για μια εσωτερική Ανάσταση.

. Να σηκώσουμε πάλι το κεφάλι ψηλά, αφού δούμε καλά μέσα μας και αναγνωρίσουμε και αγαπήσουμε τον εαυτό μας, τον εσωτερικό Τόπο μας, και στην συνέχεια τον Τόπο που ζούμε.
. Και να δούμε αυτούς τούς δύο τόπους με άλλα μάτια . . .

. Σαν σήμερα έφυγε το 1995.
. Ερώτημα : θέλει ο καιρός μας ποιητές ;
. Έχει χώρο για ποιητές η καρδιά μας ;

για την γυναίκα...

.
...στην γυναίκα...
.

...σ’ αυτό το άλλοτε σκοτεινό τριαντάφυλλο τού πόθου μας, άλλοτε σαρκοβόρο άνθος, πάντοτε άνθος, άλλοτε περήφανο και ανθεκτικό, και άλλοτε ένα μικρό, τρυφερό, και εύθραυστο αγριολούλουδο· υάκινθο, πετούνια, κυκλάμινο, ανάλογα με την στιγμή, την οπτική γωνία, την ...διάθεσή του.

. Που από το ένα είδος μεταφέρονται με ταχύτητα φωτός στο άλλο, που συνήθως είναι ταυτόχρονα όλα τα είδη μαζί, θαρρείς και το κάνουν επίτηδες μην τυχόν και μάς επιτρέψουν να τις καταλάβουμε. Που φοβούμενες την ...κατάληψη, απωθούν και την κατανόηση.

...που ( χάρη στην αδυναμία τού « ισχυρού φύλου » ), μπορούν να κάνουν την ζωή μας παράδεισο ή κόλαση.
. Ή ... και τα δύο ταυτόχρονα ! ! ! ...

. Στις γυναίκες τής ζωής μου...


. Κι από αυτές, περισσότερο, στην πιό....
την πιό πολύ από οτιδήποτε.

Για το Μανώλη Γλέζο...

.
. Για το Μανώλη Γλέζο. Για την συνέχεια τής Ιστορίας αυτού τού Τόπου.
. Που ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ !


Θα το μαζέψουμε το πρόσωπό μας απ' τη σκόνη.
Εκεί που σκορπίσαμε θα βρούμε πάλι τα ίχνη των ποδιών μας.
Τα παιδιά που χάσαμε θα τα ξαναμαζέψουμε στην αγκαλιά μας.
Θα επιστρέψουν οι γενιές που ξεκληρίστηκαν.
Τα μαλλιά μας θα ξαναμακρύνουν.
Θα τα δένουμε στις κολώνες των ναών σα τα λευκά πλοκάμια μιας Ύδρας πολυκέφαλης.
Στις ρυτίδες μας θα δώσουμε νόημα πάλι·
το μέτωπο δεν το χουμε για ξώφαλτσες, τυχαίες χαρακιές.
Πληγές που να φωνάζουν καλλιεργούμε χρόνο με τον χρόνο,
βραχνές, φρικτές σαν τη βοή μιας θάλασσας από κορμιά μέσα στ' αυτιά σας.
Θα φυτρώσουμε πάλι χέρια εκεί που τώρα χάσκουν κολοβά στόματα, χείλη ραμένα.
Λευκά, μαύρα, κίτρινα θα ζυγώνουν άξαφνα απ' το σκοτάδι, απ' του μηδέν τα σπλάχνα, και θα θαμπώνουν τα χρυσά κουμπιά.
Θα σκίζονται οι επωμίδες.
Τα κοντάρια σας θα σπάζουνε στα δυο.
Τις νύχτες που κοιμάστε τα μάτια μας θα ξαγρυπνάν σαν πεινασμένοι πάνθηρες.
Δεν θα τα κλείνουμε, δεν θα τα κλείνουμε, δεν θα τα κλείνουμε.

από το ιστολόγιο Radicaldesire

Nα ξυπνήσουμε επι τέλους

. Ποιός δεν ξέρει οτι η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση, είναι λιγότερο Κρίση και περισσότερο Παγκόσμια Ευκαιρία Ληστείας μας μέσα από τα μεγάλα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα ;

. Ποιός δεν ξέρει οτι μάς εκμεταλεύονται κάθε ώρα, και οτι με αφορμή αυτό που λένε "κρίση" ο Καπιταλισμός γίνεται ακόμη πιό στυγνός ;

. Ποιός δεν ξέρει πιά οτι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένωση τών λαών που έλεγε κάποτε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, αλλά Ένωση τού Κεφαλαίου και τών Τραπεζών ; Πού αφού τινάξανε στον αέρα την Οικονομία, αναλαμβάνουν τώρα να μάς "σώσουν" βάζοντας χέρι στις υπερωρίες μας, στο μισθό μας, στα Ασφαλιστικά Ταμεία μας, και το Σύστημα τής Περίθαλψής μας ;

. Ποιός δεν βλέπει οτι αντί να τιμωρούνται οι Goldman Sachs και οι άλλες Μεγάλες Τράπεζες που γέμισαν τις τσέπες τών μικρών καταθετών και επενδυτών ( τρομάρα τους ) με χαρτιά " υποσχόμενου μελλοντικού κέρδους " πήραν όλα τα λεφτά τους και τώρα αφού το ( από αυτούς τούς ίδιους ) υπεσχημένο κέρδος αποδείχθηκε μια καλοδιαφημισμένη φούσκα, λένε με άπειρη θρασύτητα, οτι για να ξεφύγουμε από την κρίση πρέπει να πουλήσουμε ό τι έχουμε και δεν έχουμε, να πουληθούμε και οι ίδιοι και ότι μαζέψουμε να ...τούς το δώσουμε για να μάς σώσουν ;

. Και τι κάνουμε ; ΤΙΠΟΤΕ ! ! !

. Αλλά εάν τώρα που τα καταλάβαμε πιά όλα αυτά δεν κάνουμε τίποτε, τότε η ζωή που ζούμε δεν έχει νόημα. Το οτι φέραμε και φέρνουμε στον κόσμο παδιά και τα χαιρόμαστε και τα καμαρώνουμε είναι κι αυτό μιά φούσκα ! Ένα τίποτε !

. Να πάρουμε την ευθύνη τής ζωής μας επι τέλους, και να δράσουμε ! Όχι να καταστρέφουμε αυτόν τον τόπο, το περιβάλλον, τις αρχές ακόμη και τούς εαυτούς μας τούς ίδιους και τις νέες γενηές ! Να δημιουργήσουμε στον τόπο του ο καθένας και στον χώρο του τις προϋποθέσεις για το πλάσιμο μιάς καινούργιας Συνείδησης, για μια καινούργια Ελλάδα.

Η ηλιθιότητα είναι αήττητη

.

. Τις προάλλες ο σημερινός Πρόεδρος τής Ν.Δ. και διάδοχος τού καταλληλότερου ( πρώην ) πρωθυπουργού, είχε δηλώσει : " δεν θα πελεκήσω ( ! ! ! ) τον Παπανδρέου " επειδή, λέει, ο τόπος χρειάζεται συναίνεση και συνεργασία, διότι η κρίση και το πεπρωμένο τής φυλής και μπλά, μπλά, μπλά. Και το λεξιλόγιο ( πελεκήσω ! ) και το ύφος είναι θέμα δικό του αλλά η ουσία τών δηλώσεών του κρίνεται, αλλά και κρίνει τον άνθρωπο.

. Αργότερα ο πρωθυπουργός δήλωσε οτι θα γίνει εξεταστική για το θέμα τής Παραποίησης τών Στατιστικών στοιχείων πρός την Ε.Ε. για προυπολογισμούς που ψηφίζονταν για να μην εκτελεστούν ποτέ και άλλα τέτοια ωραία. Η απόφαση πάρθηκε προφανώς κάτω από την πίεση τών ..."συμμάχων" και ..." εταίρων " μας, αλλά και τού κόσμου στην Ελλάδα, που πιστεύω δεν έχει αντίρρηση να δίνει μεν το υστέρημά του για τις βενζίνες, για τά τέλη και για οτιδήποτε άλλο, αλλά θέλει να δεί και κάποιους να μπούν επί τέλους στα κάγκελλα.

. Είτε είναι αυτοί που διογκώσανε κατά είκοσι δις ( 20.000.000.000 ! ! ! ) μέσα σε τρία χρόνια ( ! ! ! ! ! ) το δημόσιο τομέα, είτε αυτοί που παρανόμως προσλαμβάνανε stagiers με το τσουβάλι, ή μάλλον με τις Παυλοπουλικές συνεντεύξεις, είτε οι γιατροί τού Κολωνακίου με τις φορολογικές τους δηλώσεις, είτε ο εφοριακοί και οι τελωνειακοί τής Β. Ελλάδος που είχαν καταχραστεί ποσό σχεδόν ισόβαθμο με τον μισό ετήσιο προϋπολογισμό, ή μεγαλοτσιφλικάδες που δηλώνανε εκτός από τα χωράφια τους και αυτά τής ...βυθισμένης Ατλαντίδας για να τα παίρνουν από τούς ...κουτόφραγκους.

. Και τι είπε τότε το άτομο πάλι;

- " Η συναίνεση είναι αρετή, δεν είναι αδυναμία " ( 17/2/2010 ) και

- " Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να χρεώσει τα μέτρα στη Νέα Δημοκρατία ( ! ) " (19/2/2010 ), και το αποκορύφωμα :

- " Η Ν.Δ. δεν φοβάται τίποτε. Δεν έχει να κρύψει τίποτε ( Δεν θυμάμαι· αυτοί δεν την κάνανε μέσα στην νύχτα από τη Βουλή, παίρνοντας και τα κλειδιά και ΔΕΝ την ξανανοίξανε με σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα που συλλογικά και εν σώματι κάνανε και για μην πάνε σχεδόν όλοι και ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ επαναλαμβάνω στον Εισαγγελέα ; ), Όλα στο φώς ! Αλλά όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Από το 1981 ( ! ! ! )

. Ξεχνάει βέβαια, οτι όταν ανέβηκε το κόμμα του στη Εξουσία έκανε ΤΗΝ Απογραφή, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για την εικόνα τής Χώρας ( κι όχι τού ΠΑΣΟΚ όπως νομίζανε οι ηλίθιοι ). Αφού λοιπόν οι ίδιοι κάναν την Απογραφή, τα στοιχεία τουλάχιστον μέχρι το 2004 είναι καθαρά και αδιαμφισβήτητα. Να δείξουμε λίγη εμπιστοσύνη στον Αλογοσκούφη και τον Πάκη ε ; Κοτζάμ Καθηγητές είναι, κάτι αξιόπιστο θα έχουν κάνει.

. Νομίζω είναι λογικό να συνεχίσουμε επομένως από το 2004 την έρευνα.

. Α' έκανε και κύριος ο Δημήτρης δηλώσεις. Ο Δημήτρης με το blazer που βέβαια η θέση του επίσης είναι πίσω από τα κάγκελλα, τουλάχιστον για την παραγγελία μαμούθ τών δεκάξη εκατομμυρίων εμβολίων με τα οποία θέλησε να επαναλάβει την ( μικρότερη βέβαια ) μπάζα με τις θερμικές κάμερες στα αεροδρόμια που θα κρατούσαν το μικρόβιο τής γρίππης έξω από τα σύνορά μας ( ! ). Και είπε κι αυτός :

- " Είναι κρίμα που η κυβέρνηση, ενώ αρχικά ανταποκρίθηκε στην έκκληση ( ; ; ; ! ! ! ) τής Ν.Δ. για συναίνεση, τώρα οδηγεί την κοινωνία στο δρόμο τής διαίρεσης και τού διχασμού ( ! ) "

. Και " συναίνεση " είναι βέβαια να τρώνε και να πίνουνε τα κλεμμένα ανενόχλητοι. Ενώ " διχασμός ", είναι να σηκώσουμε κάποια φορά το κεφάλι μας, αντί να τό 'χουμε κατεβασμένο εμείς, για τις κλεψιές και τις πομπές τις δικές τους.

. Η ανάρτηση προκλήθηκε από ένα ιστολόγιο που σήμερα είδα για πρώτη φορά και έχει κάνει ετικέτα με τίτλο " η Ηλιθιότητα είναι αήττητη " αφιερωμένη σε δηλώσεις επιφανών στελεχών τής προηγούμενης Κυβέρνησης. Επισκεφτείτε το και απολαύστε " Πνεύμα και Ηθική" αλλά το κυριώτερο πόσο ξεδιάντροπα μάς κοροϊδεύουν εμπρός στα μάτια μας.

. Εάν κάποιος δεν πάει φυλακή, δεν θά ΄χουμε καλά ξεμπερδέματα. Να το θυμάστε.

apropos: Η ηλιθιότητα είναι αήττητη

πάλι βρέχει...

.

.

. πάλι βρέχει . . .

. και κάνει κρύο.

. αλλά

. " το κρύο είναι για να φέρνει τούς ανθρώπους πιό κοντά ".

. Κι η βροχή, για να βρισκόμαστε δυό μαζί κάτω από μια ομπρέλλα....

Υ.Γ. 4/3/2010 : Κι όπως είπε μια καλή φίλη : " κι οι σταγόνες να γίνονται νότες σε ένα έστω και λειψό πεντάγραμμο " ! !

εγώ ρέ ! ! !

. από τα ΜΜΕ :

«Kανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ακεραιότητα, αλλά και την προσφορά του Κώστα Καραμανλή στην πατρίδα», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η δήλωση του εκπροσώπου του κόμματος Πάνου Παναγιωτόπουλου : Δεν κουράστηκαν ορισμένοι - και δεν αναφέρομαι σε στελέχη της ΝΔ, αναφέρομαι στην πλευρά του ΠΑΣΟΚ - να προσπαθούν για λόγους δημιουργίας επίπλαστων εντυπώσεων να αμφισβητήσουν την ακεραιότητα και το ήθος ενός σημαντικού ηγέτη, του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή;»

. ΕΓΩ ρέ ! . . . . ΕΓΩ ! . . . . .

. Εγώ αμφισβητώ και την ακεραιότητά του, και την προσφορά του ( προσφορά ; αυτή την λέξη δεν την ξέρει κάν ! ) και το ήθος και τον πατριωτισμό του.

. Δεν μάς τρελλάνανε όταν ήταν Κυβέρνηση, και με το σύστημα Ρουσόπουλου και τα διασκορπισμένα σε όλα τα πουλημένα ΜΜΕ ακριβοπληρωμένα τους παπαγαλάκια λέγανε αδιάντροπα ότι θέλανε.

. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΝΟΥΝΕ ΤΩΡΑ ! ! !

. Εγώ λοιπόν αμφισβητώ και την προσφορά τους και την ακεραιότητά τους και το ήθος τους !

Σ - Υ - Λ - Λ - Ο - Γ - Ι - Κ - Α . ! . !

. Αυτοί που αφού πήρανε ότι υπήρχε στα Ταμεία, αφού πρώτα επίτηδες απαξιώσανε και μετά πουλήσανε ότι ΔΕΚΟ προλάβανε για ένα κομμάτι ψωμί στο Δημόσιο Ταμείο ( αλλά και μίζες κάτι δισεκατομμύρια στα μαύρα βαλιτσάκια τους ), αφού κάνανε δόκτορα Ιατρικής μιά νηπιαγωγό χωρίς ακόμη πτυχίο Ιατρικής, αφού κλέψανε τα Ασφαλιστικά Ταμεία με τα «δομημένα Ομόλογα», αφού διαγουμίσανε Δημόσια Γη για να τα μοιραστούνε με το Βατοπαίδι ( τα οικόπεδα οι άγιοι καλόγεροι και τα « μαύρα » εσείς ποιός λέτε ; ), αφού κάψανε ότι δάσος προλάβανε είτε για να τα κάνουνε οικόπεδα είτε επειδή ο μόνος συντονισμός που μπορούσανε να κάνουνε ήταν να φορέσει ένα Αεροπορικό τζάκετ ο πρωθυπουργός, τρομάρα να τού ’ρθει, αφού εξαφανίσανε και τα λεφτά τού εράνου για την αναδάσωση ( που θα διαχειρίζονταν ο τίμιος κ. Μολυβιάτης ), αφού δωρίζανε τις ναυτιλιακές γραμμές ανάλογα με το μέγεθος από τα μαύρα βαλιτσάκια, αφού προλάβανε για την αντιμετώπιση τής δήθεν επιδημίας γρίππης να παραγγείλουνε 16.000.000 ( ώστε να φτουρήσουν οι μίζες ! ) εμβόλια, αφού μοιράζανε τζάμπα εκατομμύρια λεφτά σε αγρότες για προεκλογικούς και μή λόγους, αφού πηγαίνανε στάς Ευρώπας στα πιό ακριβά ξενοδοχεία για διακοπές πληρωμένες από μένα και σένα, αφού διορίσανε με αδιαφανείς διαδικασίες και διαβλητές συνεντεύξεις χιλιάδες στα stage χωρίς να το δικαιούνται, αφού επί πεντέμισι χρόνια ταΐζανε τα γαλάζια καλόπαιδα με μισθούς ανήκουστους, αφού οι μισθοί τών μεγαλοστελεχών τους σε Οργανισμούς, Τράπεζες κλπ είχαν κατά πολύ ξεπεράσει τούς αντίστοιχους στην Ε.Ε., αφού μπουκώσανε τούς λογαριασμούς τους στις «νόμιμες» οφ σορ τους, αφού αφήνανε τα Ευρωπαϊκά προγράματα να πάνε χαμένα, εκτός και αν γεμίζανε τα μαύρα βαλιτσάκια, αφού ρεζίλεψαν την Ελλάδα με την δήθεν απογραφή τους, αφού στην συνέχεια έκαναν παροιμιώδη τα ...Greek Statstics με τα στοιχεία γιά την ανεργία και τούς προϋπολογισμούς που ψηφίζανε τον ένα μετά τον άλλο χωρίς να εφαρμόζουνε κανέναν αφού αλλού είχαν το μυαλό τους ( τις οφ σορ τους ! ),

. στο τέλος αχόρταγοι ακόμα, αδειάσανε και τα γραφεία τών Υπουργείων « τους » από ότι υπήρχε μέσα. Κι όχι μόνο τούς σκληρούς δίσκους από τούς υπολογιστές, μη τυχόν βρεθούν τα ενοχοποιητικά στοιχεία, αλλά πήρανε μέχρι και τούς συνδετήρες ο αχρείοι ! ! !

. Καλά που δεν προλάβανε να πάρουνε και τα γραφεία με τις καρέκλες, ή να πουλήσουνε και τα κτίρια !

. Κι αφού φυγαδεύσανε Χριστοφοράκους κλπ για να μην αναγκασθούν να μιλήσουν ούτε στούς δικούς τους εισαγγελείς, αφού ανοιγοκλείνανε την Βουλή κατά πώς τούς συνέφερε για να μην πέσει ούτε αχτίδα φωτός στις ρεμούλες τους, βγαίνουν τώρα και δίνουν συνεντεύξεις και οδηγίες για το πώς θα βγούμε από το βάλτο που οι ίδιοι μάς ρίξανε όλους μαζί. Έναν λαό ολόκληρο. Την Πατρίδα για χρόνια πολλά.

. Και μάς λέν πώς «δεν είναι δυνατόν να αμφισβητείται η προσφορά τους στην Πατρίδα». Που ερμηνεύεται βέβαια εύκολα, όταν ξέρουμε πιά πως « Πατρίδα » εννοούν το μέρος που έχουν τα λεφτά τους. Τα κλεμμένα από την τσέπη μας. Οι Απάτριδες.

. Και με την ευκαιρία ας θυμηθούμε την παρουσία και την ( μή ) δραστηριότητα τού Καραμανλή στο Νταβός την περασμένη φορά που « άμοιρος και άβουλος αντάμα, περίμενε από κάπου κάποιο θάμα », ακούνητος και αμίλητος και αδιάφορος, σε αντιδιαστολή με την παρουσία και την δραστηριότητα τού τωρινού πρωθυπουργού που δεν ξέρω τι θα κάνει στο τέλος, αλλά τουλάχιστον τιμάει το αξίωμα που τού ‘δωσε ο Λαός και νοιάζεται και εκπροσωπεί δραστήρια τη χώρα.

. Και για όσους θεωρήσουν οτι δεν είναι χώρος εδώ μέσα για τέτοια ένταση και πολιτικολογίες, οτι να ηρεμήσουμε και όλοι μαζί να δούμε το μέλλον και ότι, και ότι, και ό τι, δύο κουβέντες :

1^ον Πολύ λίγα είπα,

2^ον Δεν θα πάθει ένας ολόκληρος λαός Αλτζχάιμερ. Κάποιοι θα διατηρούμε την μνήμη τών εγκλημάτων τής τελευταίας Κυβέρνησης που τα νοιώθουμε και θα τα νοιώθουμε για χρόνια στο πετσί μας όλοι, και

3^ον ένας στίχος από τον σοφό Μανώλη Αναγνωστάκη :

... « όχι δεν σού δίνω το χέρι·

δεν θα κλέψεις το σχήμα τού δικού μου. »

. Θαυμαστικά. Τελεία. Παύλα.

( ώσπου να τα ξαναπάρω πάλι με τέτοιες ξεδιάντροπες δηλώσεις ή πράξεις )

Υ.Γ. 1 και πρίν στεγνώσει το μελάνι στις εφημερίδες, ήρθε η δήλωση Μιχαλολιάκου για να αμφισβητήσει την δήλωση Σαμαρά και επομένως και το ήθος και την αγάπη στην πατρίδα. Και ξαναθυμήθηκα ένα παλιό κείμενο εδώ, αλλά και τον πάντα σοβαρό και μετρημένο my stigma, ή τον elf at the bay, και άλλα....

Υ.Γ. 4/2/2010 διαβάστε και σήμερα την Έναρθρη κραυγή ή το your painted smile, και μην πεί κανείς οτι είναι "βαθύ ΠΑΣΟΚ" αυτοί ο άνθρωποι !

Υ.Γ. 6/2/2010 αλλά και ο Τζιμάκος έγραψε για το θέμα αυτό

απελπισμένες νύχτες τού Γενάρη....

.

Aπελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,

σαν φεύγ’ η οπτασία και μ’ αφήνει μόνο.

Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική —

πάνε τα δένδρα, πάνε οι δρόμοι,

πάν’ τα σπίτια, πάν’ τα φώτα·

σβήνει και χάνετ’ η μορφή σου.........

.


από τον "κακό μπελά"

Υ.Γ. 28-1-2010 : Η αιτία είναι αδιευκρίνιστη· ίσως δεν θέλω να την πώ, να την ομολογήσω ούτε στον εαυτό μου. Το θέμα όμως είναι μιά βαρειά δυσθυμία μέσα μου. Μιά μελαγχολία κάποιας άγνωστης ( ; ) απώλειας. Δεν την εξωτερικεύω.

. Μιλώ, γελώ, αστειεύομαι, μόνο εγώ όμως ξέρω οτι πίσω από όλο αυτό, υπάρχει κάποια εσωτερική πίεση . Μιά αγαπημένη φίλη που με ξέρει κάπως, μού λέει περιπαικτικά σε αντίστοιχες περιπτώσεις: "τί έχεις ; είσαι μούτρος ;"

. Έ λοιπόν εδώ και καιρό, είμαι "μούτρος". Κι όταν είδα την ανάρτηση με το συγκεκριμένο τραγούδι στο ιστολόγιο τού "κακού μπελά" το αναδημοσίευσα. Όπως ποιητικά λέει ένα φίλος εδώ στα σχόλια, επειδή βρήκα εκεί "μιά γωνιά για το σκηνικό μιάς θλίψης που αγαπάμε".

. Δεν την αγαπώ όμως αυτήν την θλίψη. Δεν είναι θλίψη. Ήταν, αλλά γίνεται θυμός, οργή, απογοήτευση...

Υ.Γ. 3-2-2010 : Είμαι ακόμη "μούτρος" ! Και πώς να μην είμαι αφού προσυπογράφω δέκα φορές πάλι την ανάρτηση τής Τσαούσας ; κι ας υπάρχουν κάποια "θέματα ύφους" όπως επεσήμαναν κάποιοι φίλοι....

ήλιος στην φλοκάτη

. Μιά εκδρομή στην Βέροια και την περιοχή μέχρι τις Πρέσπες. Με τον Ψηλό και το Μήτσο.
. Μια ψηλή μάντρα από τσιμεντόλιθους, και πίσω ένα παληό χαμόσπιτο.
. Περιέργεια μα και ταυτόχρονα μιά σχεδόν απληστία, να κρατήσεις στο φίλμ όλα όσα φεύγουν και χάνονται. Στην φωτογραφική μου μηχανή μόνο ένας φακός 50 mm.
. Κι όταν τεντώθηκα για να δώ πίσω από το μαντρότοιχο, ένα σπιτάκι με κεραμίδια σε ένα μικρό κήπο με ροδιές, λίγες δάφνες και αμυγδαλιές. Μιά κόκκινη φλοκάτη στον φθινοπωρινό ήλιο, απλωμένη στα ξύλινα κάγκελλα.

. Κοντά στον μαντρότοιχο. Πολύ κοντά, τόσο που ο φακός τών 50 mm ίσα ίσα παίρνει μιά λωρίδα κεραμίδια και μιά μικρή λωρίδα κόκκινης φλοκάτης. Κι ανάμεσά τους ένα σχοινί τεντωμένο. Καθώς κοιτώ στην μηχανή, μέσα στην ελληνικότητα τής εικόνας, βγαίνει στην λιτότητά της μιά γιαπωνέζικη αισθητική. Απόφαση, "κλικ", και είναι δικιά μου...

. Μια φωτογραφία, αφαιρετική και λιτή για τούς άλλους θεατές της, που για μένα κουβαλάει επάνω της στιγμές τής εκδρομής με τούς αγαπημένους μου φίλους.

. Αφιερωμένη στη Γιάννα που γιορτάζει...

2010 καλά ταξίδια !

.
. Το 2010 να ταξιδέψετε πολύ, να δείτε μέρη διαφορετικά. Το διαφορετικά συμπεριλαμβάνει και το να δείτε τα ίδια ίσως μέρη αλλά με διαφορετική ματιά, διαφορετικό τρόπο. Πολλές φορές παίρνοντας ένα δρόμο π.χ. στα στενά τής Χώρας στη Χίο ή στην Νάξο, βλέπεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που θα δείς όταν θα πάρεις αυτό τον ίδιο δρόμο πάλι, αλλά προς την άλλη κατεύθυνση.

. Να ταξιδέψετε με το σώμα, με το μυαλό, με την φαντασία. Και τα ταξίδια να σάς κάνουν πιό πλούσιους στην σκέψη, στην ανθρωπιά, στην αγάπη γι αυτήν την πατρίδα, αυτό τον κόσμο, γι αυτό τον πλανήτη που μπορεί να είναι παράδεισος και εμείς επιμένουμε να τον κάνουμε πολλές μικρές κολάσεις μέχρι να γίνει μια κόλαση και να μάς καταπιεί !